-
1 wymarcie
сущ.• вымирание• гашение* * *wymarci|er вымирание;być na \wymarcieц вымирать; skazać na \wymarcie обречь на гибель (вымирание)
* * *cвымира́ниеbyć na wymarciu — вымира́ть
skazać na wymarcie — обре́чь на ги́бель (вымира́ние)
-
2 wymarcie
n.extinction; zagrożony wymarciem ekol. threatened with extinction; być na wymarciu be on the way out.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wymarcie
-
3 wymarcie
См. также в других словарях:
wymarcie — n I rzecz. od wymrzeć ◊ (Być) na wymarciu «być bliskim wyginięcia, zaniknięcia; wymierać» … Słownik języka polskiego